مقاوم سازی ساختمان قدیمی در برابر زلزله

بناهایی که در گذشته ساخته شده اند به دو دسته کلی تقسیم میشوند:
1- عمارت هایی که از خشت و گل و سیمان درست شده اند و اسکلت در آنها وجود ندارد.
2- عمارت هایی که اسکلت فلزی یا بتنی در آنها به کار رفته است.
دو ایراد اساسی که به ساختمان های قدیمی وارد است اول به علت نبود نظارت مهندس ناظر است که این موضوع تاثیر زیادی بر افت کیفیت آنها میگذارد و دوم عدم وجود آیین نامه که سبب آسیب پذیری ساختمان در برابر زلزله میشود اشاره کرد.

دسته بندی ساختمان های قدیمی جهت مقاوم سازی

ساختمان‌های قدیمی به سه دسته ساختمان های قدیمی فولادی ، بتنی و بنایی تقسیم می‌شوند.

مقاوم سازی سازه های فولادی:

یکی از راهکارهایی که برای مقاوم سازی ساختمان قدیمی در برابر زلزله میتوان استفاده کرد، مقاوم سازی سازه های قدیمی فولادی است.
برای مقاوم سازی ساختمان های فولادی میتوان شبکه فولادی به همراه بتن را روی سقف موجود ریخت و پس از آن سقف طاق ضربی را برداشت.

مقاوم سازی سازه های بتنی :

برای مقاوم سازی ساختمان های قدیمی بتنی نیاز است در ابتدا مقدار مقاومت بتن فشاری تعیین شود
بهتر است در صورتی از ژاکت بتنی استفاده شود که مقاومت بتن کمتر از 17 مگا پاسگال که برابر با 170 کیلوگرم بر سانتی متر مربع است استفاده کنیم و اگر عددی بالاتر از آن بود از ورق های فولادی استفاده کنیم و در صورتی که امکان استفاده از ورقه های فولادی نبود، میتوانیم با کمک از الیاف FRP اقدام به مقاوم سازی نمائیم.
دیوار برشی روشی دیگری است که میتوان برای ایجاد سختی در ساختمان های قدیمی به کار برد.
دیوار برشی را میتوان با استفاده از کاشت میلگرد در ستون ها و یا با استفاده از شبکه ای از آرماتورها انجام داد.

مقاوم سازی ساختمان های بنایی :

برای مقاوم سازی ساختمان های قدیمی بنایی میتوان از افزودن قاب پیرامونی، افزودن میلگرد و پاشیدن بتن شاتکریت به دیوارها، افزودن کلاف در محل اتصال دیوار و سقف و استفاده از پشت بندهای بتنی استفاده کرد.

مقاوم سازی پی ساختمان قدیمی :

پی نقش مهمی را در ایمنی ساختمان به عهده دارد زیرا وظیفه انتقال بار از ساختمان به زمین را دارد.
برای مقاوم سازی پی در ساختمان های قدیمی میتوان شناژ به پی موجود اضافه کرد، ابعاد فونداسیون را افزایش داد و با ستفاده از کابل های پیش تنیده مقاوم سازی شالوده را بالا برد.